Het lichaam van de spin bestaat uit twee duidelijk van
elkaar te onderscheiden delen. Het stevige, met chitine beklede,
kopborststuk (prosoma of cephalothorax) en het zachte achterlijf (abdomen of
opisthosoma) worden door een smalle buis (pedicel) met elkaar verbonden.
De bovenkant (rug) van de spin wordt de dorsale zijde genoemd en de
onderkant de ventrale zijde.
De acht poten zijn aan het kopborststuk bevestigd. Verder zijn er nog twee kaken (cheliceren) en twee tasters (palpen of pedipalpen) met, bij de mannetjes, aan het einde hiervan een bulbus. De bulbus gebruikt het mannetje voor de voorplanting. Hij vult deze met sperma dat hij van te voren op een webje deponeert. De bulbus heeft een unieke vorm en past alleen in het geslachtorgaan van het vrouwtje van zijn eigen soort. Op het kopborststuk bevinden zich meestal acht ogen en bij sommige geslachten zes.
Het geslachtsorgaan (epigynum) van de spin bevindt zich aan de
onderzijde direct achter de poten. Direct in de buurt hiervan bevinden zich
de twee ingangen naar de boeklongen (Lung slits) aan het einde van het
abdomen bevinden zich de spintepels (Spinners op de foto).
In het lichaam bevindt zich een uitgebreid zenuwstelsel (blauw).
De hersenen zitten in het kopborststuk en het hart aan de voorkant van
het abdomen op de rug (rood).
Het hart klopt met een frequentie van 30 tot 70 slagen per minuut maar
kan oplopen bij inspanning of opwinding tot wel 200 slagen per minuut.
Aan de achterkant van het abdomen bevinden zich de spintepels (wit),
deze zijn verbonden met klieren die eiwitten produceren. Door deze
eiwitten te mengen ontstaat er een polymeer dat de spindraad vormt. De
geslachtorganen en de eierstokken (wit) bevinden zich tussen de
boeklongen (oranje) en de spinklieren.
