Hein de Bruin  (IJlst, 22 maart 1899 - Amsterdam, 10 juni 1947) was een Nederlands dichter en prozaschrijver.
<-- Naar startpagina
Dit is de pagina over Hein de Bruin, mijn grootvader van mijn moeders kant. Veel van zijn werk is lastig bereikbaar en zijn drukwerk begint te vergelen en te vervallen. Een goed moment om het werk dat in mijn bezit is gekomen te digitaliseren. Deze pagina geeft een kort overzicht van zijn leven en in de gescande artikelen en hyperlinks zijn meerdere details hierover terug te vinden. Als een werk gescand is dan is dat te herkennen aan de hyperlink in de bibliografie onder in deze pagina.   bijvoorbeeld de brief: De brief, 1942, zonder naam en uitgever, Clandestiene uitgave, herdrukt in "Ebben en Ivoor". De website van Thijs Kramer beschrijft het artistieke leven van Hein de Bruin en zijn vrienden.
Biografie Hein de Bruin werd op 22 maart 1899 in IJlst, Friesland geboren. Hij was het enige kind van de scheepsmakersbaas Gerben de Bruin en Antje Bijlsma. Na een korte periode in Essen, Duitsland, verhuisde de familie naar Enkhuizen, waar zijn ouders een boekwinkel annex sigarenhandel dreven. Hein doorliep de lagere school en mogelijk de middelbare school. In Enkhuizen raakte hij bevriend met de schilder Willem Bastiaan Tholen wiens stijl in Hein zijn schilderijen is terug te vinden. Zijn vader Gerben verbood dat Hein naar de kweekschool ging omdat deze geen brood in het beroep van leraar zag. Hij ging naar kantoor bij zaadhandel Sluis en Groot waar hij bevriend raakte met Harmen van der Leek, die in 1923 één van de oprichters van Opwaartse Wegen zou zijn.In 1920 verhuist Hein naar Amsterdam en verhuisde in 7 jaar vier keer, in die tijd normaal bij het grote huizenaanbod en het weinige huisraad.   5 nov. 1920 Frederik Hendrikstraat 94 (3h), vestiging in Amsterdam vanuit Enkhuizen. 2 dec. 1920 Jacob Catskade 12 (1h), aan het water. Deze twee adressen liggen vlakbij de woning van zijn vriend uit Enkhuizen Cor Kint aan het Frederik Hendrikplantsoen. Het waren vermoedelijk kosthuizen. Op 8 juni 1922 trad Hein op Ameland in het huwelijk met Trijntje Neij (Hollum, 21 januari 1900) en verhuisde op 21 juni 1922 naar de Chasséstraat 103 (3h). 10 februari 1923 Sportstraat 58 (hs) daarna op 1 februari 1926 naar Sportstraat 60 (1h). Op 11 december 1930 verhuisden zij, met inmiddels vier kinderen, naar hun laatste adres om de hoek Stadionweg 290 (3h) welk adres in januari 1931 gewijzigd is in Stadionweg 324 (3h). In 1920 gaat hij werken bij de Incassobank in Amsterdam waar hij tot 1946 zou blijven werken als correspondent buitenland. Hein zakt voor zijn akte MO-Duits en raakt daarna overspannen. In de tweede helft van de twintiger jaren ontwikkeld hij zijn schrijverschap. Vanaf 1927 publiceert hij columnachtige stukjes en proza in het blad "Stuwing". Hij onderneemt reizen naar Duitsland en Zwitserland. Vanaf 1928 publiceert hij in "Opwaartse Wegen" en andere tijdschriften van Protestantse aard. Begin dertiger jaren komt zijn literaire leven op gang. Hij is naast zijn kantoorbaan secretaris van de Christelijk Letterkundige Kring Amsterdam en hoofdbestuurslid van het Verbond van Christelijk Letterkundige Kringen. In maart 1933 toe tot de redactie van "Opwaartse Wegen" en breiden zijn contacten zich uit naar: Jan Hendrik de Groot, Henk van Randwijk, Gerrit Kamphuis, W.A.P. Smit, P.J. Risseeuw en Klaas Hanzen Heeroma. Tegelijkertijd komt hij in contact met de gereformeerde kringen van het "Hersteld Verband" waar onder andere ds Jan Buskes, Klaas Smelik en Fedde Schurer aangesloten waren, en waartussen hij zich thuis voelde. In 1932 verscheen zijn eerste dichtbundel "Het ingekimde land".		Pseudoniem H. van Drielst Fries voor Drylst?(IJlst) Geboren 22 maart 1899 Overleden 10 juni 1947 Land Nederland Bekende werken Het ingekimde land Ebben en ivoor
		Hein de Bruin met zijn vrouw Trijntje Neij
In 1934 verschijnt zijn roman "Wat blijft". In die tijd schrijft hij novellen, gedichten en kritische proza. In augustus 1936 treedt hij toe de redactie van het tijdschrift "De Werkplaats", opgericht door onder meer W.A.P. Smit en K.H. Heeroma dat in 1938 alweer fuseert met "Elkerlyc" dat een jaar later opgeheven wordt. In 1939 en tot de opheffing van het blad in 1940 is de Bruin weer redacteur van "Opwaartse wegen".   In 1939 en 1940 zoekt de Bruin tevergeefs naar een uitgever van zijn tweede roman "Verborgen omgang". In 1941 verschijnt zijn gedichtenbundel "Hernieuwd denken" en zijn novelle " 't Rad der geboorte". In die zelfde tijd werkt hij meer aan het vertalen van verzameld werk van Dickens voor uitgeverij Het Spectrum en in 1942 en 1943 aan de vertaling van Dickens' "Great expectations". In 1943 schrijft hij het verhaal "Van kracht tot kracht"en zijn sonnettencyclus "De brief". Begin 1943 volgt zijn herdichting van het boek "Job". In 1944 en 1945 schrijft hij het Bijbels drama "Paulus in Efeze" en in 1945 verschijnt zijn laatste bundel met losse gedichten, "Ebben en ivoor". In 1946 vertaalt hij Shelley's gedicht "Juliaan en Maddalo" en vertaalt hij "De grote scheiding" van C.S. Lewis. In datzelfde jaar 1946 zag hij kans om van baan te veranderen en kon terecht bij het "Nationaal Instituut", waar prins Bernard voorzitter van was. De Bruin kwam in dienst als chef van de afdeling Pers en Publiciteit en zat tevens in de redactie van het jeugdblad "Met vlag en wimpel". Vlak nadat het Nationaal Instituut werd opgeheven raakte hij in een depressie en werd daarvoor behandeld in de Valerius-kliniek tot hij in 1947 uit de Kliniek ontslagen werd. Van zijn vriend Piet Meertens kreeg hij een baantje op diens "Dialectenbureau" tegenwoordig het Meertens_Instituut. Maar zijn depressies kwam hij niet te boven en verhing zich 10 juni 1947. Het leven en werk is uitgebreid beschreven in het christelijk literair tijdschrift Bloknoot 2 Mei 1992. Naast schrijvers ontmoette Hein diverse schilders en illustrators. in zijn jeugd in Enkhuizen raakte hij bevriend met de schilder Willem Bastiaan Tholen wiens stijl in Hein zijn schilderijen is terug te vinden. Henk Krijger woonde in Amsterdam "om de hoek" en illustreerde meerdere van zijn boeken. Hij kwam regelmatig over de vloer en Henk maakte naast de vele illustraties in zijn boeken een schilderij van hem dat nu in het Literatuurmuseum bewaard wordt. Anton Pieck illustreerde "Man en macht" in zijn bekende stijl. Toon van Ham maakte een tekening in "Van kracht tot kracht" Henk Henriët, wiens collectie nu in het Rijksmuseum ligt, tekende Hein en een van zijn dochters, Gerda.
	De familie en de ouders van Hein in 1935 Gerben de Bruin, Hein, Door, Gerda, Tiny, Annie, Trijntje, Antje Bilsma
Premiere-aankondiging Coos van Hoboken
Schilderijen van Hein de Bruin
Urbanuskerk in Ouderkerk aan de Amstel, 1923	De mogelijke plek waarvan geschilderd is
Zeilboten gezien vanuit haven Enkhuizen, 1944
Kerkje in Hollum, Ameland	Had Hein de kerk gespiegeld?
Kerkje in Hollum, Ameland
Zicht op kerk in Enkhuizen?	Zicht op Zuiderkerk vanaf Zuiderhavendijk in Enkhuizen
Molen	Roeiers. Seine Parijs? 1940
Hein de Bruin getekend door Henk Henriët	Hein de Bruin geschilderd door Henk Krijger
Anton Pieck uit Man en Macht	Anton Pieck uit Man en Macht
Henk_Krijger, Paulus in Efeze	Henk_Krijger, Paulus in Efeze       Job
Henk Krijger, Rad der geboorte	Henk Krijger, Job
Ex libris ontworpen door H. Deen	Huisjes op Vlieland Henk Krijger, 1936, Privébezit

 

 

Ed Nieuwenhuys, 26 augustus 2022
12 februari 2021, 5 april 2019, 21 november 2017,10 December 2013, 27 december 2012, 23 september 2012 , 5 Augustus 2012 , 20 februari 2011, 17 April 2009, Maart 2009 , Februari 2009, September, 2007

E-mail: Klik hier